Στο blog μας μπορείτε να δείτε

Δευτέρα 27 Απριλίου 2020

Τετάρτη 22 Απριλίου 2020

Το δέντρο που έδινε

           

                  Του   SILVERSTEIN SHEL

«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά. . . κι αγαπούσε ένα αγοράκι». Έτσι αρχίζει το όμορφο παραμύθι που το διάβασμά του αφήνει τη γεύση μιας αξέχαστης ευαισθησίας. Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε τα μήλα της, έκανε κούνια απ' τα κλαδιά της, σκαρφάλωνε στον κορμό της. . . κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα όσο το αγόρι μεγάλωνε, τόσο περισσότερα ζητούσε απ' το δέντρο και το δέντρο έδινε, έδινε, έδινε αδιάκοπα. Γραμμένο κι εικονογραφημένο απ' τον προικισμένο και πολυσύνθετο Σελ Σιλβερστάιν, αυτό το τρυφερό και παραβολικό παραμύθι καταφέρνει να συγκινήσει αναγνώστες κάθε ηλικίας.

Είναι μια συναισθηματική ερμηνεία του χαρίσματος που έχουν εκείνοι που ξέρουν να δίνουν κι εκείνοι που ξέρουν να ανταποδίδουν με αγάπη. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)









Δραστηριότητα on line. Βάλε στην σωστή εξελικτική σειρά τις εικόνες του παραμυθιού



Μπορείτε να δείτε την δραστηριότητα πατώντας τον παρακάτω σύνδεσμο, φαίνεται καλύτερα
https://learningapps.org/display?v=p6vb65if320


Τρίτη 14 Απριλίου 2020

Μεγάλη Τρίτη

Ανάμνηση της παραβολής των Δέκα Παρθένων

   Η Μεγάλη Τρίτη είναι αφιερωμένη στην προνοητικότητα και την εγρήγορση, με την παραβολή των δέκα παρθένων και το υπέροχης ποιητικής ομορφιάς τροπάριο της Κασσιανής.

  Σε συνέχεια των προηγούμενων δύο ημερών τελείται η Ακολουθία του Νυμφίου, ενώ η Εκκλησία θυμάται την παραβολή των δέκα παρθένων και την παραβολή των ταλάντων, που διδάσκουν την προνοητικότητα αλλά και την εργατικότητα.

  Τι αναφέρει όμως η παραβολή; Πέντε φρόνιμες και πέντε μωρές παρθένες περιμένουν τον Νυμφίο (γαμπρό) να έλθει να παραλάβει τη νύφη. Οι φρόνιμες, που είχαν προνοήσει, φρόντισαν να πάρουν μαζί τους λάδι ώστε να έχουν για να φωτίζουν τα λυχνάρια τους. Δεν ισχύει το ίδιο όμως και για τις μωρές, οι οποίες λόγω της αργοπορίας του Νυμφίου αποκοιμήθηκαν. Έτσι, όταν ακούγεται η φωνή «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται», ψάχνουν να βρουν λάδι για να ανάψουν τα σβησμένα λυχνάρια τους, με αποτέλεσμα να μένουν «εκτός νυμφώνος».

  Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο που διαβάζεται (Κατά Ιωάννην) ο Ιησούς συνεχίζει να διδάσκει, ενώ οι Φαρισαίοι ψάχνουν τρόπους για να τον συλλάβουν.
    Το βράδυ ψάλλεται στις Εκκλησίες ο όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης στην υμνολογία του οποίου κεντρικό γεγονός είναι η μεταστροφή της πόρνης που ήρθε και άλειψε με τα μαλλιά της τα πόδια του Ιησού. Το γεγονός αυτό περιλαμβάνει και έναν από τα πλέον όμορφα τροπάρια, αυτό της Κασσιανής, το οποίο είναι από τα πιο δημοφιλή.

   Η Κασσιανή ήταν βυζαντινή ποιήτρια που έζησε τον 9ο αιώνα μ.Χ. Επειδή δεν την επέλεξε ως σύζυγό του ο αυτοκράτωρ Θεόφιλος, έγινε μοναχή και αφιερώθηκε στη λατρεία του Θεού και στην ποίηση.

    Το ιστορικό, όπως περιγράφεται από τους βυζαντινούς χρονικογράφους Συμεών Μάγιστρο, Ιωάννη Ζωναρά και Λέοντα Γραμματικό, αναφέρει πως η μητέρα του αυτοκράτορα Θεόφιλου, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση για την εκλογή νύφης, προσκάλεσε το 820 μ.Χ. στην Αυλή τις ωραιότερες και επιφανέστερες κόρες της αυτοκρατορίας. Δώδεκα «κάλλιστοι παρθέναι» ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση και κατέφθασαν στο Παλάτι. Μετά την υποδοχή τους από τη μητέρα του αυτοκράτορα, η μητέρα του Ευφροσύνη του έδωσε εντολή να δώσει το χρυσό μήλο σε εκείνη που θα επέλεγε για σύζυγό του.

   Ο νεαρός αυτοκράτωρ θαμπώθηκε από την ομορφιά της Κασσιανής και θέλοντας να δοκιμάσει την ευφυΐα της τη ρώτησε: «Ως άρα διά γυναικός ερρύη τα φαύλα» δηλαδή ότι «από τη γυναίκα ξεκινούν τα κακά πράγματα», υπονοώντας την Εύα και το προπατορικό αμάρτημα. Όμως η Κασσιανή αποστόμωσε τον Θεόφιλο ανταπαντώντας του «αλλά και διά γυναικός πηγάζει τα κρείττω», δηλαδή ότι «και από τη γυναίκα πηγάζουν τα καλύτερα, τα ευγενέστερα», υπονοώντας την Παναγία και τη γέννηση του Χριστού.

  Η απάντηση κακοφάνηκε στον αυτοκράτορα, που αποφάσισε να «τιμωρήσει» την Κασσιανή δίνοντας το χρυσό μήλο στην ωραία, αλλά σεμνή Θεοδώρα.
Πηγή: iefimerida.gr 


Κοντάκιον Ἦχος β'


«Τὴν ὥραν ψυχή, τοῦ τέλους ἐννοήσασα, καὶ τὴν ἐκκοπήν, τῆς συκῆς δειλιάσασα, τὸ δοθὲν σοὶ τάλαντον, φιλοπόνως ἔργασαι ταλαίπωρε, γρηγοροῦσα καὶ κράζουσα. Μὴ μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ».
«Να σκέπτεσαι, ψυχή μου, την ώρα του τέλους σου και να αισθάνεσαι φόβο (καθώς θα θυμάσαι) το πάθημα της συκιάς που (ξεράθηκε και) κόπηκε. Έτσι, ταλαίπωρη ψυχή μου, να εργάζεσαι με επιμέλεια, για να αξιοποιήσεις τα χαρίσματα που σου έδωσε ο Θεός. Κι αυτό, μένοντας άγρυπνος και φωνάζοντας, προσοχή μη τυχόν και μείνουμε έξω από το νυμφώνα του Χριστού (από τη Βασιλεία Του)».


Ὁ Οἶκος


«Τὶ ῥαθυμεῖς ἀθλία ψυχή μου; τὶ φαντάζη ἀκαίρως μερίμνας ἀφελεῖς; τὶ ἀσχολεὶς πρὸς τὰ ῥέοντα; ἐσχάτη ὥρα ἐστὶν ἀπάρτι, καὶ χωρίζεσθαι μέλλομεν τῶν ἐνταῦθα, ἕως καιρὸν κεκτημένη, ἀνάνηψον κράζουσα. Ἡμάρτηκά σοὶ Σωτήρ μου, μὴ ἐκκόψης με, ὥσπερ τὴν ἄκαρπον συκήν, ἀλλ' ὡς εὔσπλαγχνος Χριστέ, κατοικτείρησον, φόβω κραυγάζουσαν. Μὴ μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ».
«Γιατί αδιαφορείς, άθλια ψυχή μου; Γιατί φέρνεις στη φαντασία σου άκαιρα σ’ ανόητες φροντίδες; Γιατί καταγίνεσαι με πράγματα παροδικά; Φτάνει η τελευταία ώρα και πρόκειται να χωριστούμε από τα γήινα. Όσο ακόμα έχεις καιρό, σύνελθε και φώναξε: Έχω αμαρτήσει. Σωτήρα μου, σ’ Εσένα. Μη με κόψεις από την ρίζα σαν την άκαρπη συκιά, αλλά ως σπλαχνικός που είσαι, Χριστέ, λυπήσου με, τώρα που με φόβο κραυγάζω: Προσοχή μη τυχόν και μείνουμε έξω από το νυμφώνα του Χριστού (από τη Βασιλεία Του)».


Το Τροπάριο της Κασσιανής


Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή, την σήν αισθομένη Θεότητα μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει.
Οίμοι! λέγουσα, οτι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας, ζοφώδης τε και ασέληνος ερως της αμαρτίας.


Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων, ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας, ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει.


Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας, αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν κρότον τοις ώσιν ηχηθείσα, τω φόβω εκρύβη.


Αμαρτιών μου τα πλήθη και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει, ψυχοσώστα Σωτήρ μου; Μη με την σήν δούλην παρίδης, Ο αμέτρητον έχων το έλεος.


(Φώτη Κόντογλου μεταγραφή)


Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες, σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα και σε άλειψε με μυρουδικά πριν από τον ενταφιασμό σου κι έλεγε οδυρόμενη:


Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη και δίχως φεγγάρι, η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας.


Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων, εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας. Λύγισε στ’ αναστενάγματα της καρδιάς μου, εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης.


Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου, και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου• αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό, τ’ άκουσε να περπατάνε, από το φόβο της κρύφτηκε.


Των αμαρτιών μου τα πλήθη και των κριμάτων σου την άβυσσο, ποιος μπορεί να τα εξιχνιάση, ψυχοσώστη Σωτήρα μου; Μην καταφρονέσης τη δούλη σου, εσύ που έχεις τ’ αμέτρητο έλεος.


Δευτέρα 13 Απριλίου 2020



Μ.Δευτέρα

Μεγάλη Δευτέρα σήμερα και η αρχή της Εβδομάδας των Παθών, ωστόσο ελάχιστοι γνωρίζουν τι πραγματικά συμβολίζει η συγκεκριμένη ημέρα για την Ορθόδοξη εκκλησία.

Την επόμενη μέρα από την Κυριακή των Βαΐων, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του «Παγκάλου» Ιωσήφ, γιου του Ιακώβ, που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, ενώ η μέρα είναι επίσης αφιερωμένη και στην άκαρπη συκιά που την καταράστηκε ο Χριστός και ξεράθηκε.


    Ο Ιωσήφ ήταν ο μικρότερος υιός του Ιακώβ ο οποίος όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του λόγο της ενάρετης ζωής του και αρχικά τον έριξαν σ' ένα λάκκο και προσπάθησαν να εξαπατήσουν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Αφού δεν μπόρεσαν να εξαπατήσουν τον πατέρα τους, τον πούλησαν σε εμπόρους, οι οποίοι με την σειρά τους τον πούλησαν στον αρχιμάγειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Φαραώ Πετεφρή. Εκεί ο Ιωσήφ αφού δεν ενέδωσε στις ερωτικές επιθυμίες της συζύγου του Πετεφρή, συκοφαντήθηκε από την ίδια και ο Φαραώ τον φυλάκισε. Κάποτε όμως ο Φαραώ είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν ερμηνευτή. Ο Ιωσήφ ερμήνευσε ότι θα έλθουν στη χώρα επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και λιμού. Ο Φαραώ ευχαριστημένος και ενθουσιασμένος από τη σοφία του, έδωσε στον Ιωσήφ αξιώματα. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια του λιμού τον λαό. Στα πρόθυρα του λιμού τα αδέρφια του που τον είχαν φθονήσει φανερώθηκαν μπροστά του ζητώντας βοήθεια. Εκείνος όχι μόνο δεν τους κρατούσε κακία, αλλά αντιθέτως τα συγχώρεσε και τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς του.


  Παράλληλα, στη λειτουργία της Μεγάλης Δευτέρας περιλαμβάνεται και η ιστορία της άκαρπης συκιάς που την καταράστηκε ο Χριστός και ξεράθηκε. Ο Χριστός περπατώντας στους δρόμους της Ιερουσαλήμ, την επομένη ημέρα της εισόδου του, είδε μια μεγάλη συκιά με καταπράσινο φύλλωμα και την πλησίασε με σκοπό να κόψει ένα σύκο,όμως διαπίστωσε ότι η συκιά όμως δεν είχε καθόλου καρπούς. Τότε ο Ιησούς απευθυνόμενος στο δέντρο είπε : «Μηκέτι εκ σου καρπός γένηται εις τον αιώνα και εξηράνθη παραχρήμα η συκή» και η συκιά την ίδια στιγμή ξεράθηκε και γι' αυτό λέγεται καταραμένη συκιά ή ξηρανθείσα συκιά. Η ιστορία της άκαρπης συκιάς συμβολίζει την Συναγωγή των Εβραίων της εποχής και την ζωή του Ισραηλιτικού λαού που ήταν φαινομενικά ενάρετοι, αλλά πρακτικά άκαρποι από καλά έργα.

Το απόγευμα προς βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας, όπως και της Κυριακής των Βαΐων,αλλά και της Μεγάλης Τρίτης, ψάλλεται η Ακολουθία του Νυμφίου και ο Όρθρος της επόμενης μέρας .
 Τα τροπάρια που ψέλνονται είναι το «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται» και το «Τὸν Νυμφῶνὰ σου βλέπω»

Πηγή: iefimerida.gr 

Τον νυμφώνα σου βλέπω





Κυριακή 12 Απριλίου 2020

Κυριακή των Βαΐων



    Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Κυρίου Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Τότε, ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους Μαθητές του και του έφεραν ένα γαϊδουράκι. Και κάθισε πάνω του για να μπει στην πόλη.

  Ο δε λαός, ακούγοντας ότι ο Ιησούς έρχεται, πήραν αμέσως στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και βγήκαν να τον υποδεχτούν. Και άλλοι μεν με τα ρούχα τους, άλλοι δε κόβοντας κλαδιά από τα δέντρα, έστρωναν το δρόμο απ’ όπου ο Ιησούς θα περνούσε. Και όλοι μαζί, ακόμα και τα μικρά παιδιά, φώναζαν: «Ωσαννά· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».

  Ο Χριστός εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα «επί πώλον όνου». Πορεύεται και οι Ισραηλίτες τον υποδέχονται με τιμές ως Βασιλιά. Εκείνος δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στις τιμές, δεν περιορίζεται στο πανηγύρι, στην πρόσκαιρη δόξα, αλλά προχωρεί στο σταυρό και την Ανάσταση.

   Η είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα είναι τελικά η είσοδος του μαρτυρίου στην επίγεια ζωή του Κυρίου. Σε λίγες ημέρες θα μαρτυρήσει και θα θανατωθεί  στο σταυρό, για να θανατώσει το θάνατο και να χαρίσει τη ζωή.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον Χριστὲ ὁ Θεός· ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοὶ τῷ νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Πηγή: http://www.saint.gr/


   Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, στα Ιεροσόλυμα, ο επίσκοπος έμπαινε στην πόλη καθισμένος σε πουλάρι αναπαριστάνοντας το γεγονός, ενώ κατά τη βυζαντινή περίοδο, στην Κωνσταντινούπολη γινόταν «ο περίπατος του αυτοκράτορα», από το Μέγα Παλάτιον προς τη Μεγάλη Εκκλησία.

   Στη διαδρομή αυτή ο αυτοκράτορας μοίραζε στον κόσμο βάγια και σταυρούς και ο Πατριάρχης σταυρούς και κεριά.

  Το έθιμο αυτό πέρασε και στην «Τρίτη Ρώμη», τη Μόσχα όπου οι Τσάροι το υιοθέτησαν πραγματοποιώντας διαδρομή από το Κρεμλίνο μέχρι τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βασιλείου, στη σημερινή Κόκκινη Πλατεία.

  Κατά τον Μεσαίωνα, στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία υπήρξε ένα περίεργο έθιμο όπου μέσα στην εκκλησία περιαγόταν πουλάρι πάνω στο οποίο είχε τοποθετηθεί ομοίωμα του Χριστού.

Τα «βαγιοχτυπήματα»

  Σύμφωνα με τα έθιμα, οι γυναίκες συνήθιζαν να χτυπούν με βάγια η μια την άλλη καλώς ο φοίνικας θεωρείτο ότι είχε γονιμοποιές δυνάμεις οι οποίες μεταφέρονταν και στις ίδιες.

«Και του χρόνου, να μη σε πιάν’ η μυίγα», ήταν η διαδεδομένη ευχή, αφού τα βάγια φέροντας ιαματικές και αποτρεπτικές δυνάμεις στόλιζαν σχεδόν κάθε σπίτι και περιβόλι.

  Στη Λέσβο τα παιδιά, μετά την εκκλησία, στόλιζαν ένα δεμάτι από κλαδιά δάφνης με κόκκινα ή πράσινα πανάκια από καινούργιο φουστάνι, κρεμούσαν κι ένα κουδούνι και καθώς πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι ψάλλοντας και λέγοντας εξορκισμούς για τους ψύλλους και τα ποντίκια, έδιναν και ένα κλαράκι δάφνης στη νοικοκυρά.

Στο τέλος ζητούσαν και το χάρισμά τους λέγοντας «Χρόνια πολλά, εν ονόματι Κυρίου, δό μ’ τ’ αυγό να φύγω»

  Στην Ανατολική Ρωμυλία, τα κορίτσια έφτιαχναν με τα βάγια στεφάνια, τους έδεναν μια κόκκινη κλωστή και τραγουδώντας όλες μαζί πήγαιναν και τα πέταγαν στο ρέμα. Όπως το νερό παρέσυρε τα βάγια, εκείνο που ήταν πρώτο «εξασφάλιζε» στην ιδιοκτήτριά του να είναι πρώτη στο γυρισμό, πρώτη στο χορό και στο δικό της σπίτι η μάνα της θα έφτιαχνε τα φασόλια και θα τις φίλευε όλες, μαζί με ελιές.

  Στη Τήνο, την Κυριακή των Βαΐων, τα παιδιά τριγύριζαν στους δρόμους κρατώντας μαζί με το στεφάνι τους την «αργινάρα», μια ξύλινη ή και σιδερένια ροκάνα που τη στριφογύριζαν με δύναμη. Μέσα σε εκκωφαντικό θόρυβο κατέληγαν στη θάλασσα, όπου πετούσαν στο στεφάνι στο νερό.

  Τα έθιμα της περιφορά των κλαδιών αποτελούν συνέχεια του αρχαίου εθίμου της «ειρεσιώνης» κατά το οποίο ένα κλαδί στολισμένο με καρπούς περιφέρονταν στους δρόμους προκειμένου να αναγγείλει τον ερχομό της Άνοιξης.

  Με την επικράτηση του Χριστιανισμού το έθιμο διαφοροποιήθηκε αφού τη θέση του κλαδιού την πήραν τα βάγια σχηματισμένα σε διάφορα σχήματα με πιο κλασσικό αυτό του ψαριού, καθώς ήταν το βασικό σημάδι των χριστιανών την εποχή των διωγμών και φυσικά λόγω του ακρωνυμίου ΙΧΘΥΣ (Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ).

  Παρά το γεγονός ότι είναι Σαρακοστή, το ψάρι καταλύεται λόγω της σπουδαιότητας της γιορτής. Έτσι και το παιδικό τραγούδι ήταν «Βάγια, Βάγια των βαγιών, τρώνε ψάρι και κολιό,κι ως την άλλη Κυριακή με το κόκκινο αυγό!»

Πηγή: iefimerida.gr - 



Πέμπτη 9 Απριλίου 2020

Πασχαλινές δραστηριότητες


   Στον παρακάτω πίνακα αναρτήσαμε δραστηριότητες για δραστηριότητες που μπορούν να γίνουν από το σπίτι , με θέμα το Πάσχα


Δημιουργήθηκε με το Padlet

Τρίτη 7 Απριλίου 2020

Προτεινόμενες δραστηριότητες και παιχνίδια για να κάνετε με τα παιδιά σας στο σπίτι




Μένουμε Σπίτι – Δημιουργική Απασχόληση Στο Διαδίκτυο – Πανελλήνιο ...

Σαν γονείς μπορείτε να διασφαλίσετε τη δημιουργική αξιοποίηση του χρόνου του παιδιού σας, με πολλούς τρόπους. Αυτές τις στιγμές όμως, οι ώρες είναι πολλές που τα παιδιά μένουν στο σπίτι και επειδή οι ιδέες τελειώνουν πιο γρήγορα, προτείνω ορισμένες δραστηριότητες:( πολλές βέβαια μπορεί ήδη να τις έχετε κάνει)
  • Δημιουργούμε ένα αυτοσχέδιο βιβλιοπωλείο (με τα βιβλία που διαθέτει το σπίτι) ή μία δανειστική βιβλιοθήκη. «Αγοράζουμε» βιβλία για τα αρκουδάκια ή άλλα παιχνίδια μας και διοργανώνουμε στιγμές ανάγνωσης.
  • Δημιουργούμε τον μικρό μας κήπο. Στα ήδη διαθέσιμα φυτά του σπιτιού μας, φτιάχνουμε μικρά ταμπελάκια με τα ονόματα τους ή τα ζωγραφίζουμε. Φυτεύουμε φακές ή φασόλια και παρακολουθούμε πώς μεγαλώνουν. Δημιουργούμε το βιβλίο της φύσης. Προσθέτουμε φωτογραφίες, αποξηραμένα φύλλα και ό,τι άλλο χωράει ο νους μας.
  • Ζωγραφίζουμε τον χάρτη των δωματίων του σπιτιού μας. Παίζουμε το κυνήγι του χαμένου θησαυρού κρύβοντας σε διάφορα σημεία μικρά αντικείμενα ή λιχουδιές.
  • Παίρνουμε ψαλίδι και φτιάχνουμε κολάζ από φωτογραφίες περιοδικών, καταλόγων παιδικών βιβλίων, διαφημιστικών φυλλαδίων από σούπερ μάρκετ και εφημερίδων. Πλάθουμε ιστορίες.
  • Δημιουργούμε χορογραφίες των αγαπημένων μας τραγουδιών (παιδικών και ενηλίκων)..
  • Φτιάχνουμε κολιέ από ζυμαρικά (π.χ. πένες). Χρησιμοποιούμε σπάγκο ή λεπτή κορδέλα και περνάμε ένα – ένα τα ζυμαρικά τα οποία μπορούμε προηγουμένως να έχουμε χρωματίσει με
μαρκαδόρο. Διαφορετικά, κάνουμε διαγωνισμό για το ποιος θα περάσει πιο γρήγορα τα ζυμαρικά στο σπάγκο.
  • Παίζουμε με μπαλόνια. Ποιος θα καταφέρει να μην πέσει το μπαλόνι του στη γη; Ποιος θα πετάξει το μπαλόνι πιο ψηλά;
  • Φτιάχνουμε κούκλες από παλιές κάλτσες.
Βάζουμε ή ζωγραφίζουμε ματάκια και μαλλιά (από ύφασμα ή μαλλί) σε παλιές κάλτσες, τις φοράμε στο χέρι και παίζουμε κουκλοθέατρο.
  • Ζωγραφίζουμε με μαρκαδόρους παλιές μας λευκές μπλούζες ή φανέλες.
  • Κάνουμε διαγωνισμό ή συνεργαζόμαστε και φτιάχνουμε τον πιο ψηλό  πύργο από τουβλάκια, αντικείμενα του σπιτιού ή μαξιλάρια.
  • Τοποθετούμε μία πλαστική μπαλίτσα σε ένα πλαστικό ρηχό πιάτο και περπατάμε προσπαθώντας να μην μας πέσει κάτω. Βάζουμε στόχο για το ποιος θα φτάσει πιο γρήγορα σε ένα σημείο του σπιτιού (τέρμα), αφού πρώτα έχει περάσει από όλα τα δωμάτια.
  • Κάνουμε αστείες γκριμάτσες στον καθρέφτη ή τις βγάζουμε φωτογραφίες χρησιμοποιώντας το κινητό μας.
  • Κάνουμε διαγωνισμό για το ποιος θα ντυθεί πιο γρήγορα ή ποιος θα βάλει πιο γρήγορα παπούτσια και κάλτσες.
  • Συγκεντρώνουμε παλιά καπέλα, μαντήλια ή τσάντες και μεταμφιεζόμαστε.
  • Ψάχνουμε να βρούμε λέξεις ανοιξιάτικες, λέξεις που μυρίζουν, λέξεις πολύχρωμες ή λέξεις που πετούν. Η λίστα για μία συλλογή από λέξεις είναι μεγάλη. Τις ζωγραφίζουμε σε ένα χαρτί και προσπαθούμε να τις ξαναθυμηθούμε.
  • Κάνουμε πικ – νικ στο σπίτι. Στρώνουμε ένα τραπεζομάντηλο πάνω στο χαλί, βάζουμε απογευματινές λιχουδιές σε ένα καλάθι και φανταζόμαστε ότι το σαλόνι είναι ένας μεγάλος ανοιξιάτικος κήπος. Έχουμε στην τσάντα μας και ένα επιτραπέζιο παιχνίδι για να παίξουμε.
  • Φτιάχνουμε σαΐτες από χαρτί. Ποια θα πετάξει πιο μακριά;


Διασκεδάζουμε όσο μπορούμε αυτές τις στιγμές.
Οι στιγμές που ζούμε με το παιδί μας είναι πολύτιμες και είναι σημαντικό πρώτοι εμείς να τις απολαύσουμε!
Καλή διασκέδαση
κα Βίκυ

Κυριακή 5 Απριλίου 2020

Δημιουργική απασχόληση στο σπίτι κατά την διάρκεια μη λειτουργίας του νηπιαγωγείου εξαιτίας της πανδημίας

     Μπορεί να μην έχουμε σχολείο αλλά οι ιδέες μας και οι δραστηριότητες μας δεν τελειώνουν.
Στην παρακάτω παρουσίαση θα δείτε ορισμένες δραστηριότητες όσων  μαθητών  έδειξαν ενδιαφέρον  στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση - επικοινωνία που τους προτείναμε.
     Έχει δικές δραστηριότητες, ασχολίες στο σπίτι αλλά και δραστηριότητες που τους δώσαμε με ηλεκτρονικά μέσα.
Οι δυσκολίες πολλές αλλά η προσπάθεια μετράει και σιγά - σιγά θα τις ξεπεράσουμε.
Άλλωστε και για μας τους εκπαιδευτικούς είναι κάτι πολύ καινούριο


 Κάντε κλικ στην εικόνα για να δείτε την παρουσίαση

 Κάντε κλικ στην εικόνα για να δείτε την παρουσίαση




Πέμπτη 2 Απριλίου 2020

2 Απριλίου . Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου




2 Απριλίου: Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου



30 βιβλία για το καλοκαίρι | LiFO


    Όπως κάθε χρονιά έτσι και φέτος, στις 2 Απριλίου στα γενέθλια του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, η οποία καθιερώθηκε από το Διεθνές Συμβούλιο Βιβλίων για την Νεότητα (IBBY) το 1966, με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να προσελκύσει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο. Φέτος δυστυχώς δεν μπορούμε να ασχοληθούμε στην τάξη , λόγω των κλειστών σχολείων, όμως όλοι μπορούμε να κάνουμε δραστηριότητες στο σπίτι μαζί με τα παιδιά μας.
  • Το πιο απλό είναι να διαβάσουμε ένα βιβλίο, να συζητήσουμε  πάνω σε αυτό, να ζωγραφίσουμε μια εικόνα του που μας άρεσε, να ψάξουμε έναν δικό μας τίτλο. 
  • Δημιουργούμε ένα αυτοσχέδιο βιβλιοπωλείο (με τα βιβλία που διαθέτει το σπίτι) ή μία δανειστική βιβλιοθήκη. «Αγοράζουμε» βιβλία για τα αρκουδάκια ή άλλα παιχνίδια μας και διοργανώνουμε στιγμές ανάγνωσης.
  • Δημιουργούμε το βιβλίο της φύσης. Προσθέτουμε φωτογραφίες, αποξηραμένα φύλλα.
  • Φτιάχνουμε το δικό μας βιβλιαράκι. Δείτε τα βιντεάκια για τον τρόπο που γίνονται




Καλή δημιουργική απασχόληση

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...